çöp — şarabın tortusu, her şeyin çöküntüsü, çöp, çör çöp; herhangi bir şeyin çökeli I, 318; III, 119 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
çor — ince çöp ve çalı, çalı çirpiden mâmul ev, toplanmış şey; bir kuş ismi dir … Çağatay Osmanlı Sözlük
yam — çör çöp, pislik, çapak, göze ve ba;ka yere kaçan çör çöp III, 5, 160 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
alanqu — (Lənkəran) çör çöp. – Peçə alanqu at, qızışsın … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
alışıx — (Ağdam, Qarakilsə) ocağın gözünə qoyulan quru çör çöp, yonqar. – Odun yaşdı, ojağın gözünə bir az alışıx qoy yansın (Ağdam) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çırna — I (Mingəçevir, Zərdab) əkin üçün yararlı olmayan (yer). – Bu yer çox çırna yerdi (Zərdab) II (Ağcabədi) çör çöp. – Sahədə çırna dənne:rəm III (Ağsu) kol … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çiləkən — (Cəbrayıl, Çənbərək, Qazax, Oğuz, Tovuz, Zəngilan) axar suyun qabağına yığılan çör çöp, zir zibil. – Arxın çiləkənin təmizdə, su yaxşı gessin (Zəngilan); – Su qajdarını çiləkənnən təmizdəsən itgi olmaz (Tovuz) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çimpiz — (Zaqatala) kotanın ağzına yığılan çör çöp … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çüpə — (Cəlilabad) çör çöp. – Qıza, ged çüpə gəti tökim təndürə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gırcın — (Ağdam, Çənbərək, Qazax) mal otu yedikdən sonra qalan çör çöp. – Malın qavağında qalan gırcını bir yerə yığ (Çənbərək) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti